Üzüldüm doğrusu.Şu an onun iyi bir dosta ihtiyacı var o kadar.

Özellikle şu facebook canlı yayınında intihar görüntüleriden sonra akım gibi yayılmaya başladı. Çok üzücü... Ben intihar etmeyi düşünen kişiyi ikna etmenin çok zor olduğunu düşünüyorum. Şahit olduğum kadarıyla söylüyorum... Ama çevresindekiler için bilinçlendirme amaçlı yayınlar yapılabilir. İntihar düşünen birinin zihin yapısı, fikirleri, duygu durumu, ruhsal yapısı ya da birinin bu fiile meyilli olduğu nereden anlaşılır, gibi. Ne yazık ki belli aşamadan sonra söylenen hiç bir ikna edici güzel söz işe yaramıyor. O yüzden kişi o duruma gelmeden keşfedilip, iyileştirilmeye başlanmalı.

İntiharlar bir nevi, yozlaşmış insan toplumlarının bir marazıdır. intiharları şöyle düşünebiliriz ; insan toplumlarını sağlıksız bir beden olarak düşünürsek intiharlar bunun üzerinde çıkan iltihaplanmış yaralardır. Toplumlarda intihar oranlarının artması yine o toplumun her bir bireyinin sorumluluğudur. Hiç bir video veya yazı sağlıklı bir insanı intihara sürükleyemez. O insan ergen bir genç veya daha erken yaşta bir çocuk değilse. Sağlıksız bir vücutta hastalıkların vuku bulması normal. Bu insanları öz kıyıma iten unsurlar, adaletsizlik, ekonomik buhran, mutsuz insan toplulukları, emeğe ve insana saygısı olmayan iş dünyası, yaşamın zorlukları, geçim sıkıntıları vb. gibi çoğaltılabilir başlıklarda saklıdır. Dünya'nın adil olduğunu iddia etmiyorum. Ama birey kendi öz çevresinde adil olabilir ve bunu küçük küçük de olsa yayabilir paylaştırabilirse topluma yansıtabilirse her şey daha güzel olacaktır. Dünya'nın daha modern köşelerinde bunu sosyal devlet aracılığıyla yapmaya çalışırlar. Bizim gibi orta doğu ülkelerinde devlet aksine mutsuz insan yığınlarına gebedir. O zaman biz kucak açmalıyız, evrensel olmalıyız, ötekileştirmeleri, dışlamaları bir kenara bırakabilmeliyiz. Dünya'ya ve onun evlatlarına daha birleştirici daha kucaklayıcı bakabilmeliyiz. Gündelik hırslarımızla harcadığımız ömürlerimiz arasında gündelik dertlerin içerisinde zaman zaman kendimizi bile unutuyoruz değil mi. Yine de devam etmeye çalışıyoruz yine de deniyoruz yine de çabalıyoruz. Kimimiz muhtaç olmamak için kimimiz evladımız kimimiz bireysel hazlarımız ve hedeflerimiz için. Peki bu kat ettiğimiz yolda hiç evrensel bakabilmişmiyiz kendimizi sorguluyor muyuz. Karşımızdaki bakkal neden iflas etmiş, birinci kattaki Ahmet amca evini neden satmış kiraya çıkmış, Ayşe teyzenin kızı evden neden kaçmış. Bakkal tüccarlığı bilmediğinden, Ahmet amca alkolik olduğundan, Ayşe teyzenin kızı da ahlaksız olduğundan oluveriyor hemen değil mi.